Proces aktualizacji – jeśli rozumieć go jako przenikanie tego, co stanowi istotę człowieka (esencja), z tym co ogranicza jego możliwości (egzystencja) – trwa nieprzerwanie. Dramat życia polega często na tym, że ograniczenia napotykane w „tu i teraz” odbierają nadzieję na wolność i spełnienie. Potrzeba wewnętrznej spójności jednak daje stale o sobie znać. Czy istnieje jakiś klucz, który uruchamia proces zmiany? Czy człowiek ostatecznie może przezwyciężyć rozłam między wolnością a ograniczeniami?

Egzystencjalna perspektywa psychoterapii, czerpiąc z filozofii i psychoterapii skoncentrowanej na osobie, przybliża ten proces.

Jak konceptualizować problemy egzystencjalne klientów; rozumieć i różnicować cierpienie wynikające z życiowego zagubienia, utraty poczucia wolności i sensu, tożsamości? Jak spojrzeć na to cierpienie z perspektywy klinicznej, biorąc pod uwagę traumatyczne i graniczne doświadczenia? Przed jakim wyzwaniem stoi terapeuta w obliczu tak rozumianej psychoterapii? Na te właśnie pytania będziemy szukać odpowiedzi w trakcie seminarium superwizyjnego.

Seminarium opiera się na klinicznych przypadkach i teorii (Tillich, May, Rogers, Gendlin, w odwołaniu do neuronauki) oraz naszych własnych doświadczeniach. Uczestnicy otrzymają autorskie materiały pomocne w konceptualizacji problemów klientów w szerszej, egzystencjalnej perspektywie.
Zapraszam psychoterapeutów zainteresowanych egzystencjalnym wymiarem psychoterapii. Liczba miejsc ograniczona – grupa 10/12 osób.